Klassieke gitaar leren spelen kan om verschillende redenen een lonende en verrijkende ervaring zijn. 

​

1. Muzikale ontwikkeling en techniek:

Klassieke gitaar vereist precisie, discipline en aandacht voor detail in beide handen. Het leren van klassieke gitaar verbetert de Fingerpicking-vaardigheden, verbetert de behendigheid en bevordert een dieper begrip van de muziektheorie. De technieken die je leert tijdens het spelen van klassieke gitaar kunnen vaak worden toegepast op andere stijlen van gitaarspelen, waardoor je algehele muzikale vaardigheden worden verrijkt.

​

2. Repertoire en muzikale diversiteit:

Het klassieke gitaarrepertoire beslaat eeuwen en omvat een breed scala aan muziekstijlen, van renaissance en barok tot moderne composities. Door klassieke gitaar te leren, krijg je toegang tot een breed scala aan prachtige en diverse muziek, waardoor je verschillende culturen, muziekperiodes en componisten kunt verkennen.

 

3. Geduld en discipline cultiveren:

Het beheersen van klassieke gitaar vereist geduld, doorzettingsvermogen en toewijding. Het omvat consistente oefening om technieken te perfectioneren, de toon te verbeteren en de muzikale interpretatie te verfijnen. Deze gedisciplineerde aanpak vergroot niet alleen de muzikale vaardigheden, maar brengt ook waardevolle levensvaardigheden bij, zoals geduld, doorzettingsvermogen en zelfdiscipline.

 

4. Expressiviteit en muzikale interpretatie:

Klassieke gitaarmuziek benadrukt vaak nuances in toon, dynamiek en expressie. Het leren overbrengen van emoties en het vertellen van verhalen via muziek kan uw vermogen om gevoelens op een non-verbale manier te interpreteren en uiten aanzienlijk vergroten. Het stimuleert de creativiteit en maakt persoonlijke interpretatie mogelijk, waardoor een diepere verbinding tussen de muzikant en het publiek ontstaat.

 

5. Optredensmogelijkheden en gemeenschap:

Het leren van klassieke gitaar kan verschillende prestatiemogelijkheden bieden, van intieme settings tot formele concerten. Het kan verrijkend zijn om met een gemeenschap van collega-gitaristen om te gaan, of het nu via lessen, workshops of optredens is. Het creëert mogelijkheden voor samenwerking, leren van anderen en het delen van je passie voor muziek.

 

Uiteindelijk biedt het leren spelen van klassieke gitaar een combinatie van technische uitdagingen, artistieke expressie, persoonlijke ontwikkeling en het plezier van het duiken in een rijk muzikaal erfgoed. Het kan een bevredigende reis zijn voor iedereen die gepassioneerd is door muziek en bereid is tijd en moeite te investeren in het beheersen van dit prachtige instrument.

​

​

Motor Learning and Instrumental Training

(by Eckart Altenmeuller&Gary McPherson),

Chapter V from Neurosciences in Music Pedagogy

​

​

​

​

​

​

1. Hoe te oefenen kun je het beste leren door te oefenen

 

Zoals alle vaardige menselijke motorische activiteiten, is oefenen grotendeels gebaseerd op procedurele kennis.

Hoe je moet oefenen en wanneer je moet stoppen met oefenen kun je het beste leren door ervaring. Oefenen kan worden beschouwd als een zelforganiserend proces, dat vaak begint met oneconomische activering van grote neuronale pools in de sensorimotorische hersengebieden. Het optimaliseren van de bewegingspatronen gebeurt onder voortdurende sensorische feedback van de oren, de ogen, de spieren, pezen, gewrichten en van de huid. De integratie van deze informatie in bewegingspatronen is de belangrijkste stap in procedureel leren. Het is voornamelijk gebaseerd op de vorming van neuronale netwerken, bijvoorbeeld de verbindingen tussen auditieve en motorische gebieden en op een stapsgewijze vermindering van corticale activiteit en vergroting van subcorticale activiteit in de basale ganglia en het cerebellum.

​

2. Begin vroeg maar niet te vroeg met het bespelen van een instrument

 

Op dezelfde leeftijd kunnen er grote individuele verschillen zijn in de ontwikkeling van de motorische en cognitieve vaardigheden van kinderen. Als het motorsysteem niet voldoende ontwikkeld is, kan een kind grote problemen ondervinden bij de bimanuele coördinatie of het uitvoeren van snelle bewegingen. Te vroeg beginnen kan leiden tot onnodige frustratie en angst. Aan de andere kant zijn de hersenen in de eerste jaren meer adaptief en kunnen plasticiteitseffecten cruciaal bijdragen aan de ontwikkeling van handmatige, auditieve en zintuiglijke vaardigheden die nodig zijn voor het maken van muziek.

​

3. Pauzes en slaap zijn essentieel voor motorisch leren

 

Bij het bespelen van een muziekinstrument is het centrale zenuwstelsel voornamelijk betrokken bij het verwerken van een enorme hoeveelheid binnenkomende informatie uit de oren en ogen, en uit de sensorische organen in spieren, pezen, gewrichten en huid. De consolidatie van de netwerken die nodig zijn voor het programmeren van bewegingssequenties vindt plaats vooral in de pauzes na het spelen en tijdens het slapen. Als gevolg hiervan geldt dat hoe complexer een taak is, hoe korter de oefentijd in één sessie moet worden gepland en hoe langer de pauzes moeten worden gepland. Slaap is een andere factor die de procedurele geheugenvorming ondersteunt. Daarom moet voldoende slaap worden aangemoedigd, vooral wanneer instrumentalisten van welk niveau dan ook hard werken om nieuw repertoire onder de knie te krijgen.

 

Over het algemeen moet een oefensessie worden beëindigd als er tekenen van vermoeidheid optreden. Het is belangrijk om te overwegen dat overmatig oefenen (oefenen in lichamelijke of geestelijke vermoeidheid) niet alleen tot geen verbetering leidt, maar ook tot een actieve houding

verslechtering van motorische programma's. Dit komt door een vervaging van de sensomotorische representaties van het centrale zenuwstelsel, wanneer spiervermoeidheid optreedt. Bovendien veroorzaakt een gebrek aan aandacht een grotere kans op oneconomische bewegingen of de productie van valse bankbiljetten, die als gevolg daarvan in het procedurele geheugen worden opgeslagen.